سبد خرید شما خالی است.
کمانچه
کمانچه سازی زهی است که با کمان یا همان آرشه نواخته می‌شود (از سازهای زهی آرشه‌ای مقید) و در ساخت آن، چوب، پوست، استخوان و فلز به کار می‌رود. به صورت کلی کمانچه از سه بخش سرپنجه، دسته و کاسه تشکیل شده است و علاوه بر این، در پایین کاسه پایه‌ای وجود دارد که روی زمین یا زانوی نوازنده قرار می‌گیرد.
کمانچه در حالت نشسته نواخته می‌شود. ساز در دست چپ نوازنده (به صورت عمود) و آرشه در دست راست قرار می گیرد. حرکات افقی آرشه به صورت رفت و برگشت بر روی سیم ها می باشد. کمانچه دارای چهار سیم با قطرهای مختلف می باشد. این ساز معمولاً از چوب کهنه و عمل‌آمده ی درختان گردو، توت و افرا ساخته می‌شود.
تاریخچه ساز کمانچه
هر چند که به طور قطع و یقین نمی‌توان قدمت تاریخی این ساز را روشن کرد، اما شاید قدیمی‌ترین منبع کتبی در حوزه خاورمیانه که به تشریح سازها و از جمله کمانچه پرداخته است، «الموسیقی الکبیر» نوشته ی ابونصر فارابی فیلسوف و دانشمند ایرانی قرن ۳ و ۴ هجری (۹ و ۱۰ میلادی) می باشد. در قرن‌های بعد مسعود سعد سلمان در شعرهای خود از این ساز نام می‌برد و عبدالقادر مراغی نیز در این‌باره توضیح می‌دهد. به همین دلیل قدمت این ساز را می توان به بیش از هزار سال تخمین زد.
ساختمان
در قسمت پایینی سرپنجه شیطانک وجود دارد. شیطانک استخوان یا چوب باریک و کم ارتفاعی است (به اندازه عرضی دسته) که بین سرپنجه و دسته قرار دارد. سیم‌ها از روی شیارهای کم عمق آن عبور می کنند و به گوشی‌ها می‌رسند.
دسته کمانچه مانند لوله‌ای توپُر از جنس چوب است که طول تقریبی آن ۲۵cm و قطر تقریبی آن ۳cm است. در گذشته هر چه به سمت پایین دسته نزدیک می‌شدیم، قطر آن کمتر شده و دسته باریک‌تر می‌شد؛ اما امروزه در ساخت کمانچه از قطر یکسان (در تمامی نقاط دسته) استفاده می‌شود و چه بسا گاهی قسمت پایینی دسته نیز پهن‌تر می‌شود.
کاسه کمانچه تقریباً کروی شکل و توخالی است و بر روی آن دهانه‌ای باز وجود دارد که روی آن پوست کشیده شده و روی پوست، خرک قرار می‌گیرد. خرک را از چوب‌های بسیار می‌سازند و آن را به صورت مورب بر روی پوست قرار می‌دهند.
در ساخت برخی از کمانچه‌های محلی، پشت کاسه نیز باز است که صدا‌دهی قوی‌تری دارد. در کمانچه تاندورهایی در پایین کاسه قرار دارد که نقش سیم گیر را ایفا می کند و برای کوک دقیق‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نوازندگان ساز کمانچه
از نوازندگان این ساز (پس از استاد علی اصغر بهاری) می‌توان به نام‌های کامران داروغه، داود گنجه ای، رحمت الله بدیعی، درویش رضا منظمی، علی اکبر شکارچی، محمد مقدسی، هادی منتظری، مهدی آذر سینا، سعید فرج پوری، کیهان کلهر و اردشیر کامکار اشاره نمود.
پیشنهاد می کنیم مطلب آشنایی با ساز های زهی را مطالعه کنید.
همچنین برای مشاهده قیمت و خرید انواع ساز های زهی (مانند کمانچه) کلیک نمایید.
مدیرکل
