معرفی کامل ساز های کوبه ای

معرفی ساز های کوبه ای

سازهای کوبه ای دسته ای از سازها هستند که در اثر ارتعاش قسمتی از ساختمان اصلی ساز صدا تولید میکنند به همین دلیل به آنها خود صدا (Idiophone) نیز میگویند. این سازها به دو دسته: سازهای کوبه ای کوک پذیر و سازهای کوبه ای بدون کوک (کوک ناپذیر) تقسیم بندی شده اند. به طور معمول این سازها از چوب یا آلیاژهایی از فلزهای گوناگون به همراه پوست که معمولا در دهانه آنها کشیده میشود ساخته میشوند.

دسته بندی ساز های کوبه ای

همانطور که گفتیم سازهای کوبه ای به دو دسته کوک پذیر و کوک ناپذیر تقسیم می شوند. در ادامه به معرفی این دسته ها می پردازیم:

ساز های کوبه ای کوک پذیر

سازهای کوبه ای کوک پذیر مانند تیمپانی و گلوکن اشپیل هستند و میتوان با آنها نغمات ملودی های قطعات موسیقی را نیز اجرا کرد و برای آنها سیستم نت نویسی پنج خط حامل مانند دیگر سازهای موسیقی نسبت به گستره صوتی که دارا هستند رایج است.

تنبک
تنبک یکی از سازهای کوبه ای

سازهای کوبه ای کوک ناپذیر

سازهای کوبه ای کوک ناپذیر مانند تنبک، دف، درامز، دهل، طبل و …، قابلیت و توانایی اجرای ریتم و متر را در قطعات موسیقی دارند. این ساز ها معمولا با ارتعاش پوست یا چوبی که در دهانه آنها نصب شده صدا تولید میکنند.
سیستم نت نویسی این دسته از سازها متفاوت است و برای نگارش و نت نویسی آنها معمولا از سیستم یک خط استفاده میشود. در واقع پنج خط حامل برای این دسته از سازها کاربردی ندارد. البته در ایران از سیستم ۳ خط نیز برای نگارش نت در ساز های تنبک و دف استفاده میشود.

تولید صدا

در بعضی از ساز های کوبه ای مانند دف و تنبک نوازنده از ضربه زدن با دستان خود بر روی پوست صدای ساز را تولید میکند و در بعضی از این سازها مانند ساز درامز یا تیمپانی نوازنده از مضراب (Mallet) برای تولید صدا استفاده میکند.
در واقع ساز های کوبه ای نماینده ای برای حفظ و نمایش عنصر زمان در موسیقی هستند.

 

پیشنهاد می کنیم مطلب معرفی انواع ساز را بخوانید.

همچنین برای مشاهده قیمت و خرید ساز های کوبه ای کلیک نمایید.

مدیرکل
دیدگاه کاربران 11 دیدگاه
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *